กฎหมายการหย่าร้างของนอร์ทแคโรไลนาคืออะไร?

ในการยื่นขอหย่าคู่สมรสต้องเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐ North Carolina เป็นเวลาอย่างน้อยหกเดือนถัดไปก่อนที่จะยื่นเรื่องร้องเรียน การดำเนินการหย่าร้างจะอยู่ในเขตที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาศัยอยู่ [ขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ North Carolina General บทที่ 50 ส่วนที่ 50-3 และ 50-8]

เหตุแห่งการหย่าร้าง

นอร์ทแคโรไลนาช่วยให้เหตุผลต่อไปนี้สำหรับการหย่าร้าง:

• อาศัยอยู่แยกกันและแยกกันเป็นเวลาหนึ่งปี.

• แยกตัวออกจากกันเป็นเวลาสามปีติดต่อกันโดยไม่มีการอยู่ร่วมกันด้วยเหตุผลของความวิกลจริตที่ไม่สามารถเยียวยาได้ของหนึ่งในนั้นศาลอาจให้คำตัดสินเกี่ยวกับการหย่าร้างตามคำร้องของคู่สมรสที่มีสติ.
• ต่อไปนี้เป็นข้อผิดพลาดที่อนุญาตสำหรับการหย่าร้างถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง:

1. ละทิ้งครอบครัวของเขา.
2. ร้ายกาจเปลี่ยนอื่น ๆ ออกจากประตู.
3. ด้วยการรักษาโหดร้ายหรือป่าเถื่อนทำให้ชีวิตของคนอื่น ๆ เป็นอันตราย.
4. เสนอความรังเกียจที่ทำให้เงื่อนไขของคู่สมรสเป็นเรื่องที่ทนไม่ได้และเป็นภาระหนักในชีวิต.
5. กลายเป็นผู้เสพแอลกอฮอล์หรือยาเสพติดมากเกินไป.
6. ล่วงประเวณี.

[ขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ North Carolina General, บทที่ 50, ส่วน 50-5.1, 50-6 และ 50-7]

แยกทางกฎหมาย

นอร์ทแคโรไลนายอมรับการแยกกฎหมายโดยระบุว่าข้อตกลงการแยกจะต้องเป็นลายลักษณ์อักษรและได้รับการยอมรับจากทั้งสองฝ่ายก่อนเจ้าหน้าที่รับรอง [ขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ North Carolina General, บทที่ 50, 52-10.1]

ข้อกำหนดเกี่ยวกับการไกล่เกลี่ยหรือการให้คำปรึกษา

เมื่อใดก็ตามที่การกระทำเกี่ยวข้องกับปัญหาที่มีการโต้แย้งในเรื่องการดูแลหรือการเยี่ยมเด็กที่ไม่บรรลุนิติภาวะให้กำหนดประเด็นเรื่องที่มีการจัดตั้งขึ้นเพื่อการไกล่เกลี่ยประเด็นที่ไม่ได้รับการแก้ไขในเรื่องการดูแลและการเยี่ยมชมก่อนหรือพร้อมกันกับการกำหนด เรื่องการพิจารณาคดีเว้นแต่ศาลจะระงับการไกล่เกลี่ย.

[ขึ้นอยู่กับ Statutes รัฐนอร์ทแคโรไลนาบทที่ 50 มาตรา 50-13.1]

การกระจายอสังหาริมทรัพย์

มลรัฐนอร์ทแคโรไลนาเป็นประเทศที่มีการกระจายอย่างเท่าเทียมกัน จะมีการแบ่งแยกกันโดยใช้มูลค่าสุทธิของทรัพย์สินสมรสและมูลค่าสุทธิของทรัพย์สินที่แบ่งได้เว้นแต่ศาลจะกำหนดว่าการแบ่งเท่ากันไม่เป็นธรรม ศาลจะต้องพิจารณาปัจจัยต่างๆต่อไปนี้เมื่อพิจารณาการกระจายทรัพย์สิน:

• รายได้ทรัพย์สินและหนี้สินของแต่ละฝ่าย.
• ภาระผูกพันใด ๆ ที่ให้การสนับสนุนที่เกิดจากการแต่งงานก่อน.
• ระยะเวลาของการสมรสอายุและสุขภาพกายและจิตใจของทั้งสองฝ่าย.
• ความต้องการของผู้ปกครองที่มีสิทธิ์ในการเลี้ยงดูบุตรของการแต่งงานเพื่อครอบครองหรือเป็นเจ้าของ ถิ่นที่อยู่อาศัยและใช้หรือเป็นเจ้าของผลกระทบในครัวเรือน.
• ความคาดหวังของเงินบำนาญการเกษียณอายุหรือสิทธิในการชดเชยการผ่อนผันอื่น ๆ ที่ไม่ใช่สมรส.
• การอ้างสิทธิ์ใด ๆ ที่เป็นธรรมเพื่อประโยชน์หรือโดยทางตรงหรือโดยอ้อมที่ทำขึ้นเพื่อการได้มาซึ่งทรัพย์สินสมรสดังกล่าวโดยบุคคลที่ไม่มีชื่อรวมถึงความพยายามร่วมกันหรือค่าใช้จ่ายและเงินสมทบและการบริการหรือขาดแคลนเป็นคู่สมรสผู้ปกครองค่าจ้าง รายได้หรือแม่บ้าน.
• การมีส่วนร่วมโดยตรงหรือโดยอ้อมจากคู่สมรสคนใดคนหนึ่งเพื่อช่วยในการศึกษาหรือพัฒนาศักยภาพในการทำงานของคู่สมรสคนอื่น ๆ.

• มีส่วนร่วมโดยตรงใด ๆ ในการเพิ่มมูลค่าของทรัพย์สินที่แยกต่างหากซึ่งเกิดขึ้นระหว่างการสมรส.
• ผลกระทบทางภาษีที่เกิดขึ้นกับคู่สัญญาแต่ละฝ่ายที่เกิดขึ้นหากสถานภาพสมรสและทรัพย์แบ่งรายได้ถูกขายหรือชำระบัญชีในวันที่มีการประเมิน.
• การกระทำของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งในการรักษาบำรุงรักษาพัฒนาหรือขยาย; หรือเสียการละเลยลดค่าหรือแปลงทรัพย์สินสมรสหรือทรัพย์สินแบ่งแยกหรือทั้งสองอย่างในระหว่างระยะเวลาหลังจากที่คู่ของฝ่ายหนึ่งแยกออกจากกันและก่อนเวลาแจกจ่าย.
• ปัจจัยอื่นใดที่ศาลเห็นว่าเหมาะสมและเหมาะสม.

แยกทรัพย์สิน หมายถึงทรัพย์สินอันแท้จริงและส่วนบุคคลทั้งหมดที่คู่สามีสมรสได้รับก่อนสมรสหรือได้รับโดยคู่สมรสโดยการสืบพยานสืบเชื้อสายหรือเป็นของขวัญในระหว่างสมรส [อยู่บนพื้นฐานของรัฐนอร์ ธ แคโรไลนา Statutes ทั่วไปบทที่ 50 มาตรา 50-16.20]

ค่าเลี้ยงดู / การบำรุงรักษา / การสนับสนุนพิธีวิวาห์

คู่สัญญาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจร้องขอเงินค่าเลี้ยงดู ศาลจะใช้ดุลพินิจในการกำหนดจำนวนระยะเวลาและรูปแบบการจ่ายค่าเลี้ยงดู ระยะเวลาของรางวัลอาจเป็นไปตามที่ระบุหรือไม่ จำกัด ระยะเวลา ในการกำหนดจำนวนระยะเวลาและลักษณะการชำระเงินค่าเลี้ยงดูศาลจะต้องพิจารณาปัจจัยที่เกี่ยวข้องทั้งหมด ได้แก่

• การประพฤติผิดทางคู่สมรสของคู่สมรสคนใดคนหนึ่ง ไม่มีข้อความใดในที่นี้จะทำให้ศาลไม่พิจารณาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายหลังการหย่าร้างในการหย่าร้างในการหย่าร้างกันเป็นหลักฐานยืนยันหลักฐานอื่น ๆ ว่าการประพฤติผิดในการสมรสเกิดขึ้นระหว่างการสมรสและก่อนวันที่มีการแยก;
• รายได้สัมพัทธ์และความสามารถในการหารายได้ของคู่สมรส
• อายุและสภาพร่างกายจิตใจและอารมณ์ของคู่สมรส
• จำนวนและรายได้ของรายได้ที่ได้รับและรายได้รอตัดบัญชีของคู่สมรสทั้งสองรายรวมถึง แต่ไม่ จำกัด เพียงรายได้เงินปันผลและผลประโยชน์เช่นการแพทย์การเกษียณอายุประกันประกันสังคมหรืออื่น ๆ
• ระยะเวลาของการสมรส
• การมีส่วนร่วมของคู่สมรสคนหนึ่งในการศึกษาการฝึกอบรมหรือการมีรายได้เพิ่มขึ้นของคู่สมรสอีกฝ่ายหนึ่ง
• ขอบเขตที่อำนาจรายได้ค่าใช้จ่ายหรือภาระผูกพันทางการเงินของคู่สมรสจะได้รับผลกระทบโดยการเป็นผู้รับฝากทรัพย์สินของบุตรที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
• มาตรฐานการครองชีพของคู่สมรสที่จัดตั้งขึ้นในระหว่างสมรส
• การศึกษาสัมพัทธ์ของคู่สมรสและเวลาที่จำเป็นในการได้รับการศึกษาหรือการฝึกอบรมที่เพียงพอเพื่อให้คู่สมรสหาค่าเลี้ยงดำในการหางานทำเพื่อตอบสนองความต้องการทางเศรษฐกิจที่สมเหตุสมผลของตน
• สินทรัพย์และหนี้สินสัมพัทธ์ของคู่สมรสและความต้องการในการให้บริการด้านหนี้สินของคู่สมรสรวมถึงภาระผูกพันทางกฎหมายในการสนับสนุน
• ทรัพย์สินที่นำมาสมรสโดยคู่สมรสคนใดคนหนึ่ง
• การสมรสของคู่สมรสเป็นแม่บ้าน
• ความต้องการญาติของคู่สมรส
• ผลตอบแทนทางการเงินของรางวัลเลี้ยงดู
• ปัจจัยอื่นที่เกี่ยวกับสภาพเศรษฐกิจของคู่คดีที่ศาลเห็นว่าเหมาะสมและเหมาะสม.

• ข้อเท็จจริงที่รายได้ที่คู่สัญญาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้รับมาก่อนหน้านี้ได้พิจารณาโดยศาลในการกำหนดมูลค่าของสินทรัพย์ที่สมรสหรือมีการแบ่งแยกกันอย่างเท่าเทียมกันในการแบ่งแยกสิทธิในการสมรสหรือแบ่งแยกได้อย่างสมเหตุสมผล.

[ขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ North Carolina General, บทที่ 50, มาตรา 50-16.3A]

ชื่อของนวนิยาย:

ผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อสมัครไปที่เสมียนศาลอาจเปลี่ยนชื่อของเธอเป็น:

• นามสกุลของเธอ.
• นามสกุลของสามีที่เสียชีวิตก่อน.
• นามสกุลของสามีที่ยังมีชีวิตอยู่ก่อนถ้ามีบุตรที่มีนามสกุลของสามีคนนี้ ผู้ชายที่แต่งงานแล้วจะถูกยุบโดยคำสั่งของการหย่าร้างที่แน่นอนอาจขึ้นอยู่กับการยื่นคำร้องต่อเสมียนศาลของมณฑลที่เขาพำนักอยู่หรือที่การหย่าร้างได้รับการกำหนดความตั้งใจของเขาไว้ให้เปลี่ยนนามสกุลที่เขาแต่งงานเมื่อแต่งงาน นามสกุลก่อนแต่งงาน.

[ขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ North Carolina General, บทที่ 50, มาตรา 50-12]

การดูแลเด็ก:

ในกรณีที่มีการเลี้ยงดูบุตรที่เข้าร่วมประกวดการเข้ารับการเลี้ยงดูบุตรจะพิจารณาจากผลประโยชน์สูงสุดของเด็ก ในการพิจารณาคดีศาลจะพิจารณาปัจจัยที่เกี่ยวข้องทั้งหมดรวมทั้งการกระทำความรุนแรงในครอบครัวระหว่างคู่สัญญาความปลอดภัยของเด็กและความปลอดภัยของคู่ความฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจากความรุนแรงในครอบครัวโดยฝ่ายอื่น ๆ และจะต้องให้ผลตามที่เห็นสมควร ระหว่างมารดากับบิดาไม่ว่าจะเป็นตามธรรมชาติหรือเป็นลูกบุญธรรมไม่มีข้อสันนิษฐานว่าผู้ใดจะส่งเสริมความสนใจและสวัสดิภาพของเด็กได้ดียิ่งขึ้น.

การปกครองร่วมกันกับผู้ปกครองจะต้องได้รับการพิจารณาตามคำร้องขอของผู้ปกครองคนใดคนหนึ่ง หากศาลเห็นว่ามีการใช้ความรุนแรงในครอบครัวศาลจะมีคำสั่งดังกล่าวเพื่อปกป้องเด็กและพรรคที่เป็นเหยื่อความรุนแรงในครอบครัวอย่างดีที่สุด หากมีบุคคลใดไม่ย้ายหรือย้ายที่มีหรือไม่มีเด็กเนื่องจากมีการกระทำความรุนแรงในครอบครัวการขาดหรือการโยกย้ายถิ่นฐานจะต้องไม่เป็นปัจจัยที่มีผลต่อคู่สมรสในการพิจารณาการเข้าคิวหรือการเข้ารับการตรวจ.

[ขึ้นอยู่กับกฎทั่วไป North Carolina, บทที่ 50, มาตรา 50-13.2]

NORTH CAROLINA กฎหมายการสนับสนุนเด็ก:

ศาลจะกำหนดจำนวนเงินค่าเลี้ยงดูบุตรโดยใช้หลักเกณฑ์การสนับสนุนเด็กเล็กใน North Carolina ศาลได้พิจารณาจากหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าการใช้แนวทางนี้ไม่สามารถตอบสนองหรือเกินกว่าความต้องการที่เหมาะสมของเด็กซึ่งพิจารณาจากความสามารถในการเปรียบเทียบของพ่อแม่แต่ละรายในการให้การสนับสนุนหรือจะเป็นอย่างอื่นที่ไม่เป็นธรรม หรือไม่เหมาะสมศาลอาจแตกต่างจากคำแนะนำ.

[ขึ้นอยู่กับรัฐธรรมนูญ North Carolina, บทที่ 50, มาตรา 50-13.4]