Parental Alienation หมายถึงความพยายามที่เจตนาโดยพ่อแม่หนึ่งคนเพื่อให้ลูก ๆ ของตนห่างจากผู้ปกครองรายอื่น ตัวอย่างก็คือมารดาที่แชร์ข้อมูลมากเกินไปเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพ่อกับเด็ก ๆ ในความพยายามแอบแฝงที่จะทำให้เด็ก ๆ เก็บท่าทางไม่ดีต่อบิดา.
พ่อหรือแม่อาจต้องการที่จะทำให้เด็กเสียความเจ็บปวดที่เกิดจากการหย่าร้างที่ไม่พึงประสงค์.
พวกเขาอาจพยายามที่จะโอนเด็กเนื่องจากความเจ็บป่วยทางจิตที่ทำให้พ่อแม่ไม่ให้ความสนใจที่ดีที่สุดแก่ลูกหลานของตนก่อนตนเอง เหตุผลที่บิดามารดามีส่วนร่วมใน Parental Alienation เป็นจำนวนมากและมีราคาแพง.
ในทางตรงกันข้ามความเหินห่างแตกต่างกันไปตามความขัดแย้งและการระเบิดระหว่างผู้ปกครองกับเด็กความสัมพันธ์ระหว่างผู้เชี่ยวชาญ Irina Firstein กล่าว “มีความรู้สึกเจ็บอย่างมาก” เธอกล่าว “มีความรู้สึกของการทรยศและความผิดหวัง” ความรู้สึกที่เจ็บปวดเหล่านี้เกิดขึ้นจากพฤติกรรมของพ่อแม่ที่ทำให้เกิดความบาดหมางกัน.
พ่อที่ออกจากครอบครัวสำหรับผู้หญิงคนอื่นและละเลยเวลากับลูก ๆ ของเขาและขับไล่อันตรายที่ทำกับลูก ๆ ของเขามีแนวโน้มที่จะกลายเป็น “เหินห่าง”? จากพวกเขา. เป็นเรื่องยุติธรรมที่จะกล่าวว่าไม่มีใครตอบสนองในเชิงบวกต่อการรักษาที่ไม่ดีอย่างน้อยเด็กทุกคน.
บิดามารดามีงานทำที่ก่อให้เกิดความรู้สึกที่ยากลำบากระหว่างเด็กกับผู้ปกครองรายอื่น.
ผลลัพธ์ที่ได้จากพ่อแม่มีพฤติกรรมไม่ดีต่อลูก ๆ ของเขาซึ่งในทางกลับกันทำให้เด็ก ๆ ขาดการติดต่อ.
ไม่ใช่เรื่องผิดปกติที่บิดามารดาซึ่งทำให้เกิดความเหินห่างจากลูกเพราะโทษว่าเป็นบิดามารดาคนอื่น มันง่ายที่จะตำหนิคนอื่นเพราะพฤติกรรมที่ไม่ดีกว่ายอมรับและยอมรับพฤติกรรมที่ไม่ดี.
หนึ่งจะบอกถึงความแตกต่างระหว่างผู้ปกครองที่ตกเป็นเหยื่อของความแปลกแยกของผู้ปกครองกับคนที่เหินห่างจากพฤติกรรมที่ไม่ดีหรือไม่? พฤติกรรมของผู้ปกครองในระหว่างระยะเวลาของการโอนเงินหรือแยกแยะเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีของสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างแท้จริงในความสัมพันธ์ของพ่อแม่และลูก.
พฤติกรรมที่พบโดยทั่วไปกับผู้ปกครองที่ได้รับการยกเว้น
บิดามารดาที่ได้รับการแปลกแยกจากบุตรของตนจะยังคงมีความสัมพันธ์กับเด็ก ผู้ปกครองจะพยายามสื่อสารเป็นประจำจะส่งอีเมลและการ์ด บิดามารดาคนเดียวกันจะใช้ระบบศาลเพื่อต่อสู้กับบิดามารดาผู้ทรงให้ความเคารพและรักษาสิทธิทางกฎหมายต่อความสัมพันธ์กับบุตร.
บิดามารดาที่ถูกเนรเทศไม่ได้เป็นบิดามารดาที่ยอมแพ้หรือยอมให้เข้ามา David Goldman เป็นตัวอย่างที่ดีว่าบิดามารดาที่ถูกเนรเทศจะทำอะไรเพื่อตอบสนองต่อผู้ปกครองที่แปลกแยก ลูกชายของเขาถูกนำตัวไปยังบราซิลโดยแม่ที่ไม่ยอมกลับไปที่สหรัฐอเมริกาและไล่ตามการหย่าร้างในบราซิล.
ศาลบราซิลให้การเลี้ยงดูแม่ของลูกชายและภรรยาเก่าของดาวิดแต่งงานใหม่และครอบครัวและสามีใหม่ของเธอใช้สถานะและอิทธิพลของตนเพื่อไม่ให้ดาวิดอยู่ห่างจากลูกชาย ดาวิดใช้เวลาห้าปีในสนามรบของบราซิลและได้รับการอารักขาในที่สุดลูกชายของเขา.
ไม่มีการสู้รบใหญ่เกินไปไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ ที่มากเกินไปสำหรับพ่อคนนี้ที่เคยห่างเหี่ยวจากลูก.
พฤติกรรมที่พบบ่อยสำหรับผู้ปกครองที่เสียเวลา
ผู้ปกครองที่ห่างไกลจากเด็กเนื่องจากการรักษาเด็กที่ไม่ดีของตัวเองมีทัศนคติ “รอดู” พวกเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์กับเด็กเพราะในใจเด็กเป็นผู้รับผิดชอบในการแก้ไขความสัมพันธ์.
พ่อแม่ที่ทำให้เหินห่างจะพบว่ายากหรือไม่สามารถมองเห็นสถานการณ์ได้จากมุมมองของลูก พวกเขาไม่เห็นพฤติกรรมของตนเองในการมีบทบาทในปัญหา พวกเขารู้สึกมีสิทธิที่จะประพฤติไม่ดีและไม่มีผลกระทบ.
บ่อยกว่าไม่ได้เป็นพ่อแม่ที่ทำให้เหินห่างที่ฉันเข้ามาติดต่อกับธุรกิจของฉัน เหล่านี้เป็นคนที่ไปเดือนที่เวลาโดยไม่ต้องติดต่อกับเด็กเพราะพวกเขาจะห่อขึ้นในเรื่องและใช้เวลากับคนอื่น / หญิงหรือไม่ว่างอาคารชีวิตใหม่โพสต์การหย่าร้าง.
พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กของพวกเขาไม่ได้รอกับแขนเปิดเมื่อพวกเขาหาเวลาให้พอดีกับพวกเขาในตารางเวลาของพวกเขา.
ผู้ชายคนหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งมาถึงใจ เขาไม่เคยไปโรงเรียนและปฏิเสธที่จะเข้ามาให้คำปรึกษากับลูก ๆ ของเขาเมื่อนักบำบัดแนะนำและใช้เวลาหกปีโดยไม่ต้องติดต่อกับลูก ๆ ตามเขาแม้ว่าอดีตภรรยาของเขามีความผิดในการจำหน่ายของผู้ปกครอง.
คำพูดของเขาเมื่อถูกถามเกี่ยวกับความโกรธของเด็ก ๆ ที่มีต่อเขาคือ “มันคือสิ่งที่ฉันไม่สามารถเปลี่ยนได้ฉันหวังว่าพวกเขาจะมารอบวันหนึ่งได้” พ่อแม่ที่แปลกแยกอย่างแท้จริงจะกระโดดผ่านห่วงที่จะพยายามและคืนดีกับลูกของเขา / เธอ พ่อแม่ที่ห่างไกลไม่สามารถทำสิ่งดังกล่าวเพราะการทำเช่นนั้นจะหมายถึงการยอมรับและรับผิดชอบและความสัมพันธ์กับเด็กไม่น่ารำคาญที่จะมาจากการยอมรับความเสียหายที่พวกเขาทำกับความสัมพันธ์แม่ลูก /.
Syndrome เป็นอันตรายต่ออารมณ์ความเป็นอยู่ที่ดีของเด็กและความผูกพันกับผู้ปกครองอย่างต่อเนื่อง มันมักจะถูกใช้เป็นข้ออ้างโดยพ่อแม่ที่ไม่ดีเพื่อให้เหตุผลกับตัวเองผลของการเลี้ยงดูที่ไม่ดีและพฤติกรรมที่เป็นอันตรายต่อเด็กของพวกเขา.
ในทั้งสองกรณีเด็กไร้เดียงสาประสบเนื่องจากความสามารถของผู้ปกครองที่จะนำความต้องการของบุตรหลานของตนก่อนที่ความต้องการของตัวเองและถ้าเป็นพ่อแม่ที่คุณไม่สามารถทำเช่นนั้นแล้วบางทีคุณอาจไม่สมควรได้รับความสัมพันธ์กับเด็กที่เป็น เพียงมองหาสิ่งที่เด็กมีสิทธิที่จะคาดหวัง, ความรัก, การพิจารณาและการประเมินค่าจากพ่อแม่.
No Replies to "ความแตกต่างระหว่าง Estrangement และ Syndrome Alienation Parental?"