Yunan Grandmas Gerçek Ya-Yas mı

Büyükanne için en çok kullanılan Yunanca terim yia-yia, bazen işlenen Ya-ya. Bunlar ayrıca ayrı kelimeler olarak da yazılabilir: yia yia ve ya – veya tire olmadan – Yiayia ve yaya. 

Yunan dili, İngilizce’den farklı bir alfabe kullandığı için, bunlar elbette fonetik veya Amerikanlaştırılmış imgelerdir. Ben de gördüm yia-yia işlenen yiayiah ve gigia.

Büyükbabanın Yunanca kelimesini öğrenin, büyükanneler için daha fazla etnik ve ulusal isimleri görün ya da büyükannelerin isimlerini içeren kapsamlı bir listeye göz atın..

Yunan İsimlendirme Uygulamaları ve Diğer Gelenekler

Birçok eski kültürde olduğu gibi, birçok Yunan geleneği de ölüyor. Özellikle şehirli aileler tarafından ve başka ülkelere göç edenler tarafından terk edilme olasılığı yüksektir. Yunan kökenli Amerikalı aileler geleneksel uygulamalara bağlı olmayabilir, ancak bu geleneklerin hala bir etkisi vardır.. 

Yunan geleneği, çocukların büyükbabalarından sonra isimlerini koymalarını zorunlu kılar. İlk oğlunun baba büyükbabasından sonra, ikincisi de büyükbabadan sonra ismini vermesi beklenir. Desen babalar için aynıdır, ilk olarak baba büyükannesi ve annenin anneanne annesinden sonra adı verilir. Bu sistem çok sayıda kardeşi olan ailelerde kafa karışıklığına neden olur, çünkü her kardeşin çocukları aynı isimlere sahiptir..

Bu nedenle ve aynı zamanda modernleşmeden ötürü, birçok Yunan ve Yunan-Amerikan ailesi ya bu adlandırma geleneğini değiştirdiler ya da onunla birlikte dağıtdılar..

Bir yöntem, çocuklara geleneksel adı ilk ad olarak vermek, ancak ikinci veya ikinci ad olarak benzersiz bir ad vermek. Bu sistemde, orta isim çocuğun bildiği isim olur..

Ebeveynlerin aynı zamanda çocuklara vaftiz sırasında büyükannenin adını verdikleri, ancak doğum sertifikalarına farklı bir isim verdikleri bilinmektedir..

Geleneksel Yunanlı aileler bu uygulamaya uymamalarına rağmen, geleneksel olarak, vaftiz olduktan sonra çocuklarına isimleriyle çağrılmamaktadır. Vaftiz çocuğun ilk yılında gerçekleşir.

Çoğu Yunan ismi aziz isimleridir ve eski dünya geleneğinde doğum günleri nadiren kutlanır. Bunun yerine Yunanlılar, azizlerinin İsim Gününü kutlarlar. Kilise yüzlerce aziz tanıdığı için, her gün en az bir aziz için bir isim günüdür, bazen daha fazladır. Bir azizden sonra ismi olmayan bir kişi Azizler Günü’nü kutlayabilir. 

Ad Günü geleneği yetişkinler için doğum günlerini tutsa da, çocukların doğum günleri modern Yunan ve Yunan-Amerikan ailelerinin çoğu tarafından coşkuyla kutlanmaktadır.. 

Yunan Aile Değerleri

Babaannesi dedesi ilk olarak adlandırma konusunda onurlandırıldığı gibi, geleneksel olarak torunları ile daha güçlü bağlar kurmaktadırlar. Antik uygulama, genç bir çiftin evlerini damadın ebeveynlerinin yanında yapması gerektiğini ve baba büyükanne ve büyükbabalarının torunlarını büyütmeye dahil olması gerektiğini belirtti. Bu uygulama, anne büyükanne ve büyükbabalarının çocuklarına ve torunlarına daha yakın olma eğiliminde olduğu, dünyanın çoğuna aykırıdır..

Yunan kültürü bazı kültürlerden daha homojen, çünkü hakim din Rum Ortodoks.

Gözlemci olmayan Yunanlılar bile dini uygulamaya büyük saygı gösterir. Pek çok Rum ailesindeki ideal, yetişkin çocukların diğer Yunanlılarla evlenmeleri ve kilisede büyük düğünlere sahip olmalarıdır. Elbette, diğer kültürlerde olduğu gibi, çocuklar her zaman uymazlar.. 

Bir başka Yunan kavramı da, ailenin birden fazla nesillerden oluşması ve bu nesillerin uyumlu ilişkilere sahip olması gerektiğidir. Bir aile üyesinin eylemi, tüm aile üyelerine yansır. Aile üyeleri sıklıkla iş dünyasındadırlar, bu sayede iyi bir ismin korunması büyük önem taşır..

Aile Kutlamaları ve Dini Tatiller

Yunanlılar bayramları sever. Tüm nesiller, genellikle en sevilen yemek tariflerini aile favorileriyle birleştiren lezzetli yemekler içeren bir tatil masasının tadını çıkarır. Aile mamalarının çoğu gıda hazırlamasından hala sorumludur..

Noel, 6 Ocak’ta sona erdi, 6 Ocak’ta sona erdi. Birçok Yunan ailesi, bir yemek masası genellikle birkaç et yemeği olmasına rağmen, bir ana yemek olarak hindi kabul etti. Çorbalar, salatalar, ekmek ve tabiki zeytin, yemek bitti. Geleneksel kurabiyeler veya hamur işleri tatlı bir son sunar..

Apokaryalar adı verilen karnaval, şölen, kostüm ve konfeti ile kutlanıyor. Bir önceki akşam teknik olarak bir kilise servisi ile başlayan Clean Monday’de sona erer. Kutlamalar, diğer kilise müdavimlerinin bağışlarını isterler, böylece onlar, temiz bir vicdanla Lent’e başlayabilirler. Yunanistan’da resmi bir tatil olan gerçek pazartesi günü, uçurtma ve uçurtma uçurma geleneksel aktivitelerdir. Kabuklu deniz ürünleri ve diğer Lenten yiyecekleri tüketiliyor. 

Paskalya öncesi Cumartesi, Kutsal Cumartesi, bir gece kilisesi servisi ile kutlanır. Gece yarısından hemen önce, kilisedeki bütün ışıklar, mezarın karanlığını sembolize etmek için kapatılmıştır. Karanlıklar, mumların aydınlatması, ilahiler söylemesi, çanlar ve havai fişek gösterilerinin pealing ile gece yarısı biter.. 

Yunan kültüründe Noel’den daha önemli bir tatil olan Paskalya Pazar geleneksel olarak tükürük kavrulmuş kuzu ile kutlanıyor. Kırmızı olarak boyanmış yumurtalar ve örgülü tatlı ekmek gibi bilinen diğer birçok lezzet geleneksel olarak servis edilir. çörek. 

Yunanlılar, diğer ülkelerden sayısız tatil geleneklerini benimsemiş olsalar da, son zamanlardaki bir hareket Yunan geleneklerine dönüşü destekliyor. Noel ağaçlarının dekorasyonunun yaygın olarak benimsenmiş özel yerine, bazıları eski Noel botları geleneğine geri döndü. Işıkla süslenmiş minyatür yelkenli gemiler bunlar. Çocuklar bazen kapıdan kapıya giderken onları taşırlar kalanda, veya Noel şarkıları.