คำแนะนำในการหาคู่เกย์: ดวงตาของเขาอาจพูดได้ว่าเขาเป็นคุณหรือไม่

พวกเขากล่าวว่าตาไม่ได้โกหกและการวิจัยใหม่แสดงให้เห็นว่าคำพูดเดิมเป็นจริงเมื่อมันมาถึงสถานที่น่าสนใจ.

Gaydar และวิธีการเก่าในการค้นหาผู้ชายที่เป็นเกย์

หลายสิบปีที่ผ่านมาชายเกย์อาศัยสิ่งที่ชายอีกคนหนึ่งใส่ (และด้านไหนที่พวกเขาสวมใส่) เพื่อบอกพวกเขาว่าเขาเป็นเกย์หรือตรงไปตรงมา แต่เราย้ายจากเปลี่ยนผ้าพันคอสีเพื่ออาศัยปรีชาญาณสมัยเก่าดีหรือที่เรียกว่า gaydar.

ยังคง gaydar มีข้อ จำกัด ของมัน ปรีชาสามารถแนะนำได้มาก: ไม่ว่าจะเป็นคนที่เป็นเกย์หรือตรงหรือผู้สังเกตการณ์ที่ได้รับการปรับแต่งอย่างประณีตมากกว่าอยากรู้อยากเห็น แม้ในขณะนี้กับเรื่องเพศของเขาล้างขึ้นก็ยังคงไม่มีทางรู้ว่าเขาถูกดึงดูดให้คุณหรือไม่.

การวิจัยในสิ่งที่น่าสนใจสัญญาณ

พฤติกรรมการติดพันของเราอาจเปลี่ยนไปเนื่องจากการวิจัยที่มหาวิทยาลัยคอร์เนลล์ นักวิจัยชั้นนำและนักจิตวิทยาด้านการพัฒนา Ritch Savin-Williams และทีมงานได้ทำการศึกษาขนาดใหญ่เพื่อตรวจสอบว่าการขยายตัวของนักเรียนอาจส่งผลต่อการดึงดูดหรือไม่ การศึกษาได้รับการตีพิมพ์ในเดือนนี้ในวารสาร PLoS ONE.

สิ่งที่พวกเขาพบคือจุดที่ ลูกศิษย์ของเราขยายตัวเมื่อเราเจอกับคนที่เราสนใจ.

Savin-Williams และกลุ่มคัดเลือก 165 คนและ 160 ผู้หญิงรวมทั้งผู้เข้าร่วมเกย์, ตรงและกะเทย พวกเขาพบว่าตามที่คาดไว้นักเรียนชายเกย์ได้ขยายตัวเมื่อแสดงชายหนุ่มคนหนึ่งในหนังโป๊คน.

ผู้หญิงมีปฏิกิริยาเช่นเดียวกันกับภาพที่เร้าอารมณ์ของผู้ชายและชายที่ตรงกับวิดีโอของผู้หญิง นักเรียนของผู้เข้าร่วมกะเทยขยายตัวในการตอบสนองต่อทั้งสองเพศ.

Savin-Williams กล่าวว่า “ถ้าผู้ชายคนหนึ่งบอกว่าเขาตรงๆดวงตาของเขากำลังขยายตัวต่อผู้หญิง LiveScience. “และตรงกันข้ามกับคนที่เป็นเกย์ตาของพวกเขากำลังขยายไปสู่ผู้ชาย”

เนื่องจากการขยายตัวของนักเรียนเป็นส่วนหนึ่งของระบบประสาทอัตโนมัติซึ่งควบคุมการทำงานที่ไม่ได้ตั้งใจเช่นการหายใจตาของเราตอบสนองต่อสิ่งเร้าอื่นเช่นเดียวกับชิ้นงานศิลปะที่ชื่นชอบหรือที่สายตาของญาติที่ชื่นชอบ.

มีข้อดีที่ชัดเจนในการค้นพบนี้คือการแก้ความลึกลับของการดึงดูดซึ่งกันและกัน สูตรนี้เพิ่งได้รับการเรียบง่าย: ล่องเรือเมื่อมองย้อนกลับไปดูดวงตาของเขาพวกเขาขยายออกไปเขาอาจสนใจ (หรือเพียงแค่ดึงดูดให้เสื้อของคุณ).

งานวิจัยอื่น ๆ ที่ใช้ในการค้นหาสถานที่น่าสนใจในชายเกย์

การศึกษาของ Savin-Williams ไม่ใช่ความพยายามครั้งแรกของนักวิทยาศาสตร์ในการระบุความรู้สึกและการตอบสนองทางร่างกายที่เปิดเผยสถานที่ท่องเที่ยวของเรา ตัวอย่างเช่นในปี พ.ศ. 2551 นักวิจัยจาก Monell Chemical Senses Center ของมหาวิทยาลัยเพนซิลวาเนียได้ขอให้ผู้ชายเกย์สูดกลิ่นเหงื่อใต้วงแขนของอาสาสมัครคนอื่น ๆ พวกเขาพบว่าในรูปแบบที่ผู้เข้าร่วมเกย์สามารถรับรู้ “กลิ่น” ของอาสาสมัครเกย์อื่น ๆ.

ในทำนองเดียวกันนักวิจัยจากมหาวิทยาลัย Karolinska ประเทศสวีเดนพบว่าสารประกอบสเตียรอยด์ที่ผู้ชายหลั่งในเหงื่อเรียกว่า androstenone พื้นที่ที่น่าตื่นเต้นของสมองที่ควบคุมพฤติกรรมทางเพศในผู้ชายที่เป็นเกย์ แต่ทำให้สมองของผู้ชายที่ไม่ได้รับผลกระทบ.

และในปี 2553 นักวิจัยชาวดัตช์ดร. Lorenza Colzato จาก Leiden University ตั้งข้อสังเกตว่าการระบุว่าใครเป็นเกย์หรือตรงเป็นเรื่องของรายละเอียด เมื่อถามถึงความคิดเห็นเกี่ยวกับภาพร่างของสี่เหลี่ยมจัตุรัสและแวดวงผู้เข้าร่วมเกย์รู้สึกว่ามีรายละเอียดมากกว่าอาสาสมัครที่เป็นเพศตรง.

มีตัวชี้นำทางกายภาพอื่น ๆ ที่เราควรระวังหรือไม่? คู่มือจิตวิทยา Kendra Cherry กล่าวว่าพฤติกรรมของดวงตาของเรามีมากยิ่งขึ้นกว่าการออกไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวของเรา.

ตัวอย่างเช่นเชอร์รี่เขียน:

“เมื่อคนมองตรงเข้าไปในดวงตาของคุณเมื่อมีการแปลงมันแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีความสนใจและให้ความสนใจอย่างไรก็ตามการสัมผัสกับตาเป็นเวลานานอาจรู้สึกว่าเป็นอันตรายในทางตรงกันข้ามการทำลายสายตาและบ่อยครั้งที่มองออกไปอาจบ่งชี้ว่าคน เป็นความฟุ้งซ่านอึดอัดหรือพยายามปกปิดความรู้สึกที่แท้จริงของเขา “

แล้วกระพริบ? “กะพริบเป็นธรรมชาติ แต่คุณควรให้ความสำคัญกับการที่บุคคลหนึ่งกำลังกระพริบมากหรือน้อยเกินไป” เชอร์รี่กล่าวเสริม “คนมักจะกระพริบตาอย่างรวดเร็วเมื่อรู้สึกอึดอัดหรืออึดอัดกระพริบไม่บ่อยอาจบ่งชี้ว่ามีคนพยายามที่จะควบคุมการเคลื่อนไหวของดวงตาของตนเองอย่างตั้งใจ”

ดังนั้นในครั้งต่อไปที่คุณสงสัยว่าถ้าคนที่อยู่ถัดจากคุณแชร์สิ่งที่ดึงดูดใจให้ความรู้สึกและดวงตาของคุณพูดได้.